در ستایش " معمولی بودن "

اخیرا مطلبی خوانده ام از زبان یک دانشجوی " دانشگاه شریف " به نام " ما شریفی ها "

از نظر من یک متن مبتذل سیاسی است . آخه من یک واژه ای در فرهنگ لغتم دارم به نام " ابتذال سیاسی "

این مدل متون معمولا " لایک خور " بالا و مطالب انتقادی در مورد این مطالب " دیسلایک خور " بالا دارند .

این متون فقط به درد تهییج و احساساتی کردن مردم و گرفتن لایک بیشتر می خوره وگرنه کاملا در همان سطح می مونه و عمقی نداره . خطر چنین متونی ای است که وقتی این متن و می  خونی؛  خشمگین می شوی تنها برای از دست دادن و بیگناه کشته شدن  نخبه هایی که تو این هواپیما بودن ( که البته کاملا طبیعی و انسانی است و باید خون گریست )ولی  نه برای همه ی سرنشینان .

 درواقع این خودش نوعی نقض حقوق بشر است . براساس حقوق بشر ؛ نباید انسانها مورد تبعیض واقع بشوند  ؛ جمهوری اسلامی و هر حکومت توتالیتر دیگری تبعیض جنسیتی ؛ قومی ؛ نژادی  و مذهبی اعمال می کنند بعضی از ماها تبعیض تحصیلی و سطح هوشی اعمال می کنیم .

برای حقوق همه ی 180 نفر انسانی که در هواپیما بودند باید بطور یکسان اطلاع رسانی و مبارزه کرد از هر نژاد و ملیت و رنگ پوست و جنسیت و مذهبی . تعدادی از آنان  نخبه بودند ( آنهم در چشم عامه مردم ) و بقیه معمولی . معمولیها هم به اندازه نخبه ها ( اگر فرض کنیم همه ی شریفی ها نخبه هستند که من شک دارم ) حق زندگی دارند . اصولا باید در  " رسای معمولی بودن "  و حفظ حقوق یکسانشان سرایید . معمولیها بیش از 90% هر جامعه ای را تشکیل می دهند .